Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι ηλιακών συστημάτων τοποθέτησης για στέγες;
Ένας από τους μεγαλύτερους τομείς καινοτομίας στον τομέα της ηλιακής ενέργειας περιλαμβάνει το σύστημα τοποθέτησης . Πιθανώς η πιο ανταγωνιστική αγορά ηλιακών προϊόντων (η ετήσια λίστα μας με τα Top Solar Mounting Products είναι συσσωρευμένη και εξακολουθεί να είναι μια σταγόνα στον κάδο), τα συστήματα στερέωσης είναι ένα σημαντικό στοιχείο των ηλιακών συστοιχιών — ασφαλίζουν τα ηλιακά πάνελ στην οροφή ή στο έδαφος. Εδώ, εξετάζουμε τις βασικές κατηγορίες ηλιακών συστημάτων που τοποθετούνται σε οροφή για να βοηθήσουμε τους νέους εγκαταστάτες να κατανοήσουν την εγκατάσταση.
Συστήματα τοποθέτησης σε επικλινή στέγη
Όταν πρόκειται για οικιακές ηλιακές εγκαταστάσεις, τα ηλιακά πάνελ βρίσκονται συχνά σε επικλινείς στέγες. Υπάρχουν πολλές επιλογές συστήματος τοποθέτησης για αυτές τις γωνιακές στέγες, με τις πιο συνηθισμένες να είναι οι ράγες, οι ράγες χωρίς ράγα και οι κοινόχρηστες ράγες. Όλα αυτά τα συστήματα απαιτούν κάποιο είδος διείσδυσης ή αγκυρώσεως στην οροφή, είτε πρόκειται για προσάρτηση σε δοκούς είτε απευθείας στο κατάστρωμα.
Το τυπικό οικιακό σύστημα χρησιμοποιεί ράγες στερεωμένες στην οροφή για τη στήριξη σειρών ηλιακών συλλεκτών. Κάθε πάνελ, συνήθως τοποθετημένο κατακόρυφα/σε στυλ πορτραίτου, συνδέεται σε δύο ράγες με σφιγκτήρες. Οι ράγες στερεώνονται στην οροφή με έναν τύπο μπουλονιού ή βίδας, με φλας εγκατεστημένο γύρω/πάνω από την οπή για στεγανή στεγανοποίηση.
Τα συστήματα χωρίς ράγες είναι αυτονόητα—αντί να προσαρμόζονται σε ράγες, τα ηλιακά πάνελ συνδέονται απευθείας με το υλικό που συνδέεται με τα μπουλόνια/βίδες που εισέρχονται στην οροφή. Το πλαίσιο της μονάδας θεωρείται ουσιαστικά η ράγα. Τα συστήματα χωρίς ράγες εξακολουθούν να χρειάζονται τον ίδιο αριθμό προσαρτημάτων στην οροφή με ένα σύστημα ράγας, αλλά η αφαίρεση των σιδηροτροχιών μειώνει το κόστος κατασκευής και αποστολής και η ύπαρξη λιγότερων εξαρτημάτων επιταχύνει τον χρόνο εγκατάστασης. Τα πάνελ δεν περιορίζονται στην κατεύθυνση των άκαμπτων σιδηροτροχιών και μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιονδήποτε προσανατολισμό με σύστημα χωρίς ράγες.
Τα συστήματα κοινής ράγας λαμβάνουν δύο σειρές ηλιακών συλλεκτών που συνήθως συνδέονται σε τέσσερις ράγες και αφαιρούν τη μία ράγα, συσφίγγοντας τις δύο σειρές πάνελ σε μια κοινή μεσαία ράγα. Απαιτούνται λιγότερες διεισδύσεις οροφής σε συστήματα κοινής σιδηροτροχιάς, αφού αφαιρείται ένα ολόκληρο μήκος σιδηροτροχιάς (ή περισσότερες). Τα πάνελ μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιονδήποτε προσανατολισμό και μόλις προσδιοριστεί η ακριβής θέση των σιδηροτροχιών, η εγκατάσταση είναι γρήγορη.
Κάποτε θεωρήθηκε ότι είναι αδύνατο σε επικλινείς στέγες, τα συστήματα στερέωσης με έρμα και μη διεισδυτικά κερδίζουν την έλξη. Αυτά τα συστήματα είναι ουσιαστικά ντυμένα πάνω από την κορυφή μιας οροφής, κατανέμοντας το βάρος του συστήματος και στις δύο πλευρές της οροφής.
Η φόρτωση με βάση την καταπόνηση διατηρεί τη διάταξη σχεδόν αναρροφημένη στην οροφή. Έρμα (συνήθως μικρές επιστρώσεις σκυροδέματος) μπορεί να χρειαστεί ακόμα για να κρατήσει το σύστημα κάτω και αυτό το επιπλέον βάρος τοποθετείται πάνω από φέροντες τοίχους. Χωρίς διεισδύσεις, η εγκατάσταση μπορεί να είναι απίστευτα γρήγορη.
Συστήματα τοποθέτησης σε επίπεδη οροφή
Εμπορικές και βιομηχανικές εφαρμογές ηλιακής ενέργειας συναντώνται συχνά σε μεγάλες επίπεδες στέγες, όπως σε μεγάλα καταστήματα ή σε εργοστάσια παραγωγής. Αυτές οι στέγες μπορεί να εξακολουθούν να έχουν μια μικρή κλίση, αλλά όχι τόσο πολύ όσο οι κεκλιμένες στέγες κατοικιών.
Τα ηλιακά συστήματα στερέωσης για επίπεδες στέγες είναι συνήθως έρμα με λίγες διεισδύσεις.
Δεδομένου ότι είναι τοποθετημένα σε μια μεγάλη, επίπεδη επιφάνεια, τα συστήματα τοποθέτησης σε επίπεδη οροφή μπορούν να εγκατασταθούν σχετικά εύκολα και να επωφεληθούν από την προσυναρμολόγηση. Τα περισσότερα συστήματα στερέωσης με έρμα για επίπεδες στέγες χρησιμοποιούν ένα «πόδι» ως συγκρότημα βάσης - ένα κομμάτι υλικού που μοιάζει με καλάθι ή δίσκο με κεκλιμένο σχέδιο που κάθεται στην κορυφή της οροφής, κρατώντας μπλοκ έρματος στο κάτω μέρος και πάνελ κατά μήκος της κορυφής της και κάτω άκρες. Τα πάνελ έχουν κλίση στην καλύτερη γωνία για να τραβήξουν το μεγαλύτερο δυνατό φως του ήλιου, συνήθως μεταξύ 5 και 15°. Η ποσότητα έρματος που απαιτείται εξαρτάται από το όριο φορτίου της οροφής. Όταν μια οροφή δεν μπορεί να υποστηρίξει πολύ επιπλέον βάρος, μπορεί να χρειαστούν κάποιες διεισδύσεις. Τα πάνελ συνδέονται στα συστήματα στερέωσης είτε μέσω σφιγκτήρων είτε μέσω κλιπ.
Σε μεγάλες επίπεδες στέγες, τα πάνελ είναι καλύτερα τοποθετημένα με νότο, αλλά όταν αυτό δεν είναι δυνατό, η ηλιακή ενέργεια μπορεί ακόμα να παραχθεί σε διαμορφώσεις ανατολής-δύσης. Πολλοί κατασκευαστές συστημάτων τοποθέτησης σε επίπεδη οροφή διαθέτουν επίσης συστήματα ανατολής-δύσης ή διπλής κλίσης. Τα συστήματα Ανατολής-Δύσης εγκαθίστανται ακριβώς όπως οι βάσεις οροφής με έρμα με νότιο προσανατολισμό, με τη διαφορά ότι τα συστήματα είναι στραμμένα κατά 90° και τα πάνελ κουμπώνουν το ένα πάνω στο άλλο, δίνοντας στο σύστημα διπλή κλίση. Περισσότερες μονάδες ταιριάζουν σε μια οροφή, καθώς υπάρχει μικρότερη απόσταση μεταξύ των σειρών.
Τα συστήματα τοποθέτησης σε επίπεδη οροφή διατίθενται σε διάφορα είδη μακιγιάζ. Ενώ τα συστήματα αλουμινίου και ανοξείδωτου χάλυβα εξακολουθούν να έχουν σπίτι σε επίπεδες στέγες, πολλά συστήματα που βασίζονται σε πλαστικά και πολυμερή είναι δημοφιλή. Το μικρό βάρος και τα χυτευόμενα σχέδια τους κάνουν την εγκατάσταση γρήγορη και εύκολη.
